@Article{کشفی2008, author="کشفی, عبدالرسول", title="بررسی و نقد نظریه رفتارگرایی فلسفی", journal="پژوهش‌های فلسفی -کلامی", year="2008", volume="9", number="4", pages="27-46", abstract="رفتارگرایی فلسفی یکی از شاخه­های فیزیکالیسم است. فیزیکالیسم نظریه­ای است که نفس و حالات نفسانی را یا غیرواقعی می­داند (فیزیکالیسم حذف­گرا) و یا برای آنها واقعیتی جز امور مادی قائل نیست (فیزیکالیسم فروکاهش­گرا). رفتارگرایی فلسفی نوعی فیزیکالیسم  فروکاهش‌گرا­ست که بر مبنای آن  نفس و حالات نفسانی  با  رفتار بیرونی انسان همسان پنداشته می‌شوند. این نظریه مبتنی بر سه دیدگاه است: رفتارگرایی روانشناختی، نظریه تحقیق‌پذیری معنا و نظریه زبان خصوصی ویتگنشتاین. در این مقاله می­کوشیم، ضمن معرفی رفتارگرایی فلسفی و مبانی آن، ناکافی بودن این مبانی را در اثبات رفتارگرایی، و از این رو، مخدوش بودن این نظریه را نشان دهیم. ", issn="1735-9791", doi="10.22091/pfk.2008.247", url="https://pfk.qom.ac.ir/article_247.html" }