TY - JOUR ID - 35 TI - بازخوانی انتقادی دیدگاه مدرس زنوزی در مسئله‌ی معاد جسمانی JO - پژوهش‌های فلسفی -کلامی JA - JPTR LA - fa SN - 1735-9791 AU - جمشیدی مهر, فردین AU - جوارشکیان, عباس AD - مدرس دانشگاه شهید مطهری مشهد AD - هیئت علمی دانشکده الهیات دانشگاه فردوسی مشهد Y1 - 2015 PY - 2015 VL - 16 IS - 2 SP - 159 EP - 174 KW - معاد جسمانی KW - بدن عنصری KW - بدن مثالی KW - عینیت KW - ملاصدرا KW - آقاعلی حکیم زنوزی DO - 10.22091/pfk.2014.35 N2 - ملاصدرا با براهین عقلی و برپایه‌ی مبانی فلسفی خود، توانست به گونه‌ای خاص، معاد جسمانی که مورد تصریح شرایع مقدسه قرار گرفته است، را مبرهن سازد. او معتقد شد که بدن عنصری با ارتقاء وجودی – زوال نقایص – و تبدیل به بدن مثالی، در نشئه‌ی دیگری مورد تعلق نفس قرار می‌گیرد. در عقیده‌ی صدرالمتألّهین با توجه به گره خوردن هویت شخصی، به بقای صورت و نیز حفظ بقای شخصی در مسئله‌ی اشتداد، عینیتِ بین بدن عنصری و بدن مثالی محفوظ است. این نظریه، با تمام اتقانی که داشت، مورد اعتراض برخی از صاحب‌نظران قرار گرفت. از جمله‌ی این معترضین آقاعلی حکیم معروف به مدرّس زنوزی بود. وی تعطیل بدن عنصری، را نپذیرفت و معتقد شد بدن عنصری بعد از عروض مرگ در اثر حرکت جوهری و با ارتقای وجودی، به افقی از وجود نائل می‌شود که می‌تواند دوباره مورد تعلق نفس واقع شود. در این مقاله به شیوه‌ی تحقیق کتابخانه‌ای نظریه‌ی حکیم زنوزی تقریر و مورد نقد و بررسی قرار می‌گیرد. UR - https://pfk.qom.ac.ir/article_35.html L1 - https://pfk.qom.ac.ir/article_35_bcefd84ad95fe2c8d085604f91f41801.pdf ER -