Principality or Abstractedness of Existence: A Dispute on the Basis of Ascriptions of Existence

Document Type : Research Paper

Authors

1 (Corresponding Author) PhD, Farabi College, University of Tehran,

2 Associate Professor, Farabi College, University of Tehran

Abstract

As we take it for granted, regardless of some taken presuppositions and with respect to bringing the “exclusive or” into play, three modes are perceivable for the philosophical question of “the principality of existence or quiddity”. Some Muslim thinkers have sorted out a theory in this regard and others have argued for their own adopted view; while the mode thinkers have taken to stride in the debate at hand shows their disagreement lied based on a priori principles. Naturally, the concept of “existence” and “quiddity” can be considered as the most fundamental conceptual origins of the debate in question. In this article, adopting the method related to history of philosophy and on the basis of ascriptions of “existence” –to which some thinkers have given meticulous thought-, some outstanding analyses and comparisons in terms of thinkers’ exchanges have been accomplished.  This research findings are as follows:
Firstly, the concept of “existence” should not be called the most known thing per se as it does possess various ascriptions.
Secondly, as the dispute concerning the principality or abstractedness of existence is not a matter of demonstration, one cannot argue merely for one theory so to simultaneously undermine other ones. However, this question entirely relies upon the primary perception each thinker has taken for “existence”.
Thirdly, since some ascriptions of “existence” imply its concrete composition with quiddity, it’s no longer intelligible to simultaneously speak of the abstractedness and principality of the two sides.   

Keywords


آشتیانی، سیّد جلال‌الدین. (1382). هستی از نظر فلسفه و عرفان. چاپ چهارم. قم: بوستان کتاب.
احسائی، شیخ احمد. (1430 ق). جوامع الکلم. بصره: مطبعه الغدیر.
احسائی، شیخ احمد. (1428 ق). شرح رساله المشاعر. با مقدّمه و تحقیق توفیق ناصر البوعلی. بیروت: مؤسّسة البلاغ.
ابراهیمی دینانی، غلام‌‌حسین. (1379). ماجرای فکر فلسفی. ج سوّم. تهران: طرح نو.
ابراهیمی دینانی، غلام‌‌حسین. (1381). قواعد کلّی فلسفی در فلسفۀ اسلامی. چاپ سوم. ج دوم. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
ابن‌ترکه، صائن‌الدین علی ‌بن‌‌محمّد. (1360).  تمهید القواعد. حواشی از آقا محمّدرضا قمشه‌ای و آقا میرزا محمود قمّی و با مقدّمه و تصحیح سیّد جلال‌الدین آشتیانی. تهران: وزارت فرهنگ و آموزش عالی.
ابن‌رشد، محمّد بن‌‌ولید. (1377).  تلخیص مابعدالطّبیعه. تحقیق و مقدّمه از دکتر عثمان یحیی. تهران: حکمت.
ابن‌رشد، محمّد بن‌‌ولید. (1993 م). تهافت التّهافت. مقدّمه و تعلیق از محمّد العریبی. بیروت: دارالفکر.
ابن‌سینا، حسین‌ بن‌‌عبداللّه. (1404 ق. الف). التّعلیقات. تحقیق از عبدالرحمن بدوی. بیروت: مکتبه الأعلام الإسلام.
ابن‌سینا، حسین‌ بن‌‌عبداللّه. (1404 ق. ب).  الشّفاء (المنطق). ج اول. تحقیق از سعید زائد. قم: مکتبه آیه اللّه المرعشی.
ابن‌سینا، حسین‌ بن‌‌عبداللّه. (1404 ق. ج).  الشّفاء (إلهیّات). تحقیق از سعید زائد. قم: مکتبه آیه اللّه المرعشی.
ابن‌عربی، محمّد بن‌‌علی. (1336 ق).  انشاء الدّوائر. لیدن: چاپ بریل.
استر‌آبادی، محمّدتقى. (1358). شرح فصوص الحکمه. به کوشش محمّدتقى دانش‌پژوه. تهران: دانشگاه تهران.
ابن‌‌المقفّع. (1357).  المنطق، مقدّمه و تحقیق از محمّدتقی دانش‌پژوه. تهران: انجمن فلسفۀ ایران.
حائری مازندرانی، محمّدصالح. (1362). حکمت بوعلی سینا، ج سوم. تهران: نشر حسین علمی و نشر محمّد.
حکمت، نصراللّه. (1389). متافیزیک ابن‌سینا. تهران: الهام.
رحیمیان، سعید. (1383). هویّت فلسفۀ اسلامی. قم: بوستان کتاب.
سبزواری، ملّاهادی. (1430 ق). شرح المنظومه. ج اوّل. با حواشی محمّدتقی آملی، تصحیح و تعلیقات از فاضل حسینی میلانی. قم: ذوی‌القربی.
سهروردی، شهاب‌الدّین. (1380). مجموعه مصنّفات. چاپ سوم. به تصحیح هانری کربن. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
شنب غازانی، سیّد اسماعیل. (1381).  فصوص الحکمه و شرحه. مقدّمه و تحقیق از علی اوجبی. تهران: انجمن آثار و مفاخر فرهنگی.
طباطبایی، سیّد محمّدحسین. (1362). نهایه الحکمه. قم: مؤسّسه النّشر الاسلامی.
فارابی، ابونصر. (1405 ق). فصوص الحکمه. تحقیق از محمّدحسن آل یاسین. قم: بیدار.
فارابی، ابونصر. (1986 م). الحروف. چاپ دوم .مقدّمه، تحقیق و تعلیق از محسن مهدی. بیروت: دارالمشرق.
فیّاض لاهیجی، ملّاعبدالرزّاق. (1383). گوهر مراد. مقدمه از زین‌العابدین قربانی. تهران: نشر سایه.
فیّاضى، غلام‌‌رضا و دیگران. (1384). عینیّت وجود و ماهیّت. فصلنامۀ کتاب نقد.  (35)، ۳۰۶-۲۷۳.
کلینی، محمّد بن‌‌یعقوب. (1407 ق). الکافی. چاپ چهارم. به تصحیح علی‌اکبر غفّاری و محمّد آخوندی. تهران: دار الکتب الإسلامیّه.
گوهر، حسن. (1372). مخازن. ترجمۀ محمّد عیدی خسروشاهی. تهران: بهبهانی.
لاهیجانی، محمّدجعفر. (1376). شرح رساله المشاعر. با حواشی سیّد جلال‌الدّین آشتیانی. تهران: امیرکبیر.
مصباح یزدی، محمّدتقی. (1375). دروس فلسفه. چاپ دوم. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
مطهّری، مرتضی. (1377). مجموعه آثار. مجلّد نهم. تهران: صدرا.
مظفّر، محمّدرضا. (1384). منطق. چاپ پانزدهم. ترجمۀ علی شیروانی. قم: دارالعلم.
ملّاصدرا، محمّد بن‌‌ابراهیم. (1981 م).  الحکمة المتعالیة فی الأسفار العقلیة الأربعة. چاپ سوم. تعلیقات از ملّاهادى سبزواری و علّامه طباطبایی. بیروت: دار احیاء التّراث.
ملّاصدرا، محمّد بن‌‌ابراهیم. (1363).  المشاعر. چاپ دوم. تهران: طهوری.
میرداماد، سیّد محمدباقر. (1367). القبسات. چاپ دوم. به اهتمام مهدی محقّق و سیّد علی موسوی بهبهانی. تهران: دانشگاه تهران.
میرداماد، سیّد محمدباقر. (1385). مصّنفات، مجلّد دوم. به اهتمام عبداللّه نورانی. تهران: انجمن آثار و مفاخر فرهنگی.
یثربی، سیّد یحیی. (1383). عیار نقد2. قم: بوستان کتاب.
CAPTCHA Image