ابن سینا. (1368). اشارات و تنبیهات. ترجمۀ حسن ملکشاهی. تهران: سروش.
ارسطو. (1393). درباره نفس. ترجمۀ علیمراد داودی. تهران: حکمت.
افلاطون. (1367). مجموعهرسائل افلاطون. ترجمۀ محمد حسن لطفی و رضا کاویانی. تهران: خوارزمی.
افلاطون. (1393). شش رساله افلاطون. ترجمۀ محمدعلی فروغی. تهران: هرمس.
حسن زاده آملی، حسن. (1362). معرفت نفس. دفتراول. تهران: علمی فرهنگی.
ملاصدرا. (1382). الشواهد الربوبیه. تهران: بنیاد حکمت اسلامی صدرا.
ملاصدرا. (1383). الاسفار الاربعه. جلدهای 3 و 8. تهران: بنیاد حکمت اسلامی صدرا.
ملاصدرا. (1422). مجموعه رسائل فلسفی. بیروت: داراحیاءالتراث العربی.
و.ت. ستیس. (1370). فلسفه هگل. ترجمۀ حمید عنایت. تهران:کتابهای جیبی.
هگل، فردریش. (1370). فنومنولوژی روح. ترجمۀ زیبا جبلی. تهران: شفیعی.
هیپولیت، ژان. (1386). پدیدارشناسی روح برحسب نظر هگل. ترجمۀ کریم مجتهدی. تهران: علمی فرهنگی.
Devries, willem. (2000). Hegel’s logic and philosophy of mind. in the age of German Idealism (ed). R.c.Solomon. London and New York: Rutledge.
Hegel. (1977). The difference Between Fichte’s and Schelling’s system of philosophy (ed). Harris and Walter Cerf. state university of New York.
Inwood, Michael. (1999). A Hegel Dictionary. The Black well publisher well publisher dictionary.
Rouch, Leo. (2000). Hegel,spirit and politic. in the age of German Idealism (ed). R.c Solomon. London and New York: Rutledge.
Seigel, Jerrold. (2005). The Idea of the self. Cambridge university press.
Solomon, R.c. (1987). from Hegel to Existentialism. Oxford: Oxford university press.
W.R, Bruce. (1999). Hegel, the logic of the self-consciousness. Edinburgh University press.
Send comment about this article