دیویدسون در طرح نظریۀ شناخت خود به دنبال آن است که پایه و اساس هر نوع شکاکیتی را در هم فرو ریزد. هندسۀ معرفت‌شناختی وی سه ضلع دارد: شناخت خود، شناخت اذهان دیگر و شناخت جهان خارج؛ وی معتقد است این سه ضلع غیر قابل انفکاک و جدایی‌ناپذیرند و با نفی یا کنار گذاشتن هر یک از این اضلاع معرفت، امکان شناخت به کلی منتفی می‌شود.
در این مقاله ضمن تبیین ابعاد این مثلث معرفت‌شناختی می‌کوشیم نشان دهیم که دیویدسون با استمداد از مفاهیمی چون تفسیر ریشهای، علیت، تعامل و ارتباط میان‌شخصی تا چه میزان در تحقق این آرمان کامیاب بوده است.
With epistemological doctrine, Davidson, is connected to destroy all types skeptical foundations. He outlines the epistemic sides in the three sides: self knowledge, knowledge of the other minds and knowledge of the world. And he believes that these sides are inseparable from each other and with negation and put aside from which sides the possibility of knowledge become obviated. This article tries to explain the dimensions of the epistemological triangle and criticize the requirements of such interpretation.
ابتدای صفحه