نوع مقاله : مقاله علمی پژوهشی
نویسندگان
1 دانش آموخته دکتری رشته کلام ۔ فلسفه دین و مسائل جدید کلامی دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
2 استاد گروه فلسفه و کلام دانشکده الهیات، معارف اسلامی و ارشاد، دانشگاه امام صادق (ع)، تهران، ایران
چکیده
تازه های تحقیق
۵. نتیجه
می‌‌‌توان مسئلۀ شفاعت را به عنوان یکی از مسائل فلسفۀ دین معاصر در الهیات اسلامی پی‌گیری کرد. مراجعه به سنّت اسلامی در این مسئله، ما را قادر می‌‌‌سازد که سنّت قوی معرفتی خود را در قالب زبان جدید عرضه کرده و به دقیق‌کردنِ مسئلۀ شفاعت برای یافتن پاسخ های مناسب‌تر کمک کنیم. بررسی دیدگاه مطهری - در سنّت اسلامی - و برومر - در سنّت مسیحی - نشان می‌‌‌دهد که هر دو متفکر معتقد هستند که میانجی‌گری افراد در اعطای خیرات به دیگران - خواه این خیر، آمرزش گناهان باشد و خواه دیگر خیرات دنیوی یا اخروی - تعارضی با خیرخواهی مطلق خداوند ندارد. مطهری نه تنها شفاعت را با خیرخواهی خداوند در تعارض نمی‌‌‌داند، بلکه وجود آن را در نظام خلقت امری ضروری تلقی می‌‌‌کند. این دیدگاه ناشی از این مبنای فکری اوست که خداوند به‌صورت بی‌‌‌واسطه در عالم مادی دخالت نمی‌‌‌کند و خیرات خود را از طریق واسطه‌‌‌ها در جهان جاری می‌‌‌کند. برومر نیز با نفی فعل بی‌‌‌واسطۀ خداوند در عالم مادی، شفاعت را امری ضروری در جهان می‌‌‌داند. انسان‌‌‌ها از طریق شفاعت می‌‌‌توانند در رابطه‌‌‌ای عاشقانه با خداوند وارد شوند و در انجام فعل الهی مشارکت داشته باشند، مشارکتی که با اذن خداوند و از طریق اعطای اختیار به آنها داده شده است.
کلیدواژه‌ها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
نویسندگان [English]
Abstract
The teaching of mediation in Islamic tradition refers to a person requesting forgiveness of another and in the Christian tradition apart from forgiveness includes the bestowal of goodness to another as well. Motahhari and Brümmer consider the acceptance of mediation to be faced with the problem of superiority of the mediator’s mercy as compared to God’s mercy and the limitedness of God’s benevolence. Motahhari believes the answer to this problem to be in the attention to the hierarchy in the world’s system and the bestowal of good to creation in the form of a linear system; mediation is not the existential cause for forgiveness but rather the preparatory cause for the bestowal of forgiveness from God. As a reply to this problem, Brümmer addresses God’s permission for man’s participation in spreading good to others in the form of prayers. According to Brümmer, God has made the world such that through prayers – while establishing a loving relationship with God – man can also have an active participation with God’s power in the acceptance of prayer. In this way, Motahhari and Brümmer with their answers consider mediation and God’s absolute benevolence to be consistent with one another. According to both, the world has an order in which man can play a role in spreading good to others with God’s permission.
کلیدواژه‌ها [English]
)
ارسال نظر در مورد این مقاله