بل، دیوید. (1389). اندیشه‌‌های هوسرل. (ترجمه: فریدون فاطمی). تهران: نشر مرکز.
بیگ‌‌پور، رضا. (1390). حقیقت و معنا در فلسفه تحلیلی معاصر. تهران: انتشارات حکمت.
پورحسن، قاسم. (1391). بررسی انتقادی نظریهٔ نحوهٔ معیشت ویتگنشتاین و عمق نفوذ آن در تفکر دینی. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی ومطالعات فرهنگی. جستارهای فلسفه دین، 1(1)، 17–۵۰.
چرچلند، پاول. (1391). ماده و آگاهی. (ترجمه: امیر غلامی). تهران: نشر مرکز.
حسینی، مالک. (1394). ویتگنشتاین و حکمت. تهران: انتشارات هرمس.
دست‌‌افشان، علیرضا. (1390). تحلیل پارادوکس دروغگو در چارچوب نظریهٔ ساختاری گزاره‌‌ها. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی. دو فصلنامه علمی و پژوهشی منطق پژوهی. سال دوم. بهار و تابستان
رشیدیان، عبدالکریم. (1391). هوسرل در متن آثارش. تهران: نشر نی.
رشیدیان، عبدالکریم. (1394). فرهنگ پسامدرن. تهران: نشر نی.
زندیه، عطیه. (1386). دین و باور دینی در اندیشه ویتگنشتاین. تهران: نشر نگاه معاصر.
گریلینگ، ای. سی. (1394). ویتگنشتاین. ابوالفضل حقیری. تهران: بصیرت.
مک گین، ماری. (1389). راهنمایی بر پژوهش‌‌های فلسفی ویتگنشتاین. (ترجمه: ایرج قانونی). تهران: نشر علم
مگی، برایان. (1390). فلاسفه بزرگ. (ترجمه: عزت اللّه فولادوند). تهران: انتشارات خوارزمی.
مهدوی‌‌نژاد، محمدحسین، علیزاده، بیوک، و محمدزاده، رضا. (1385). توجیه معرفت‌‌شناختی از نظر ویتگنشتاین متاخر. پژوهشنامه فلسفه دین (نامه حکمت)، ۴(1)، 21–5۶.
هنفلینگ، اسوالت. (1397). فلسفه پسین ویتگنشتاین. (ترجمه: مینو حجت). تهران: نشر هرمس.
ودبرگ، اندرس. (1394). تاریخ فلسفه تحلیلی. . (ترجمه: جلال پیکانی و بیت اله ندرلو). تهران: حکمت.
ویتگنشتاین، لودویگ. (1384). برگه‌‌ها. (ترجمه: مالک حسینی). تهران: نشر هرمس.
ویتگنشتاین، لودویگ. (1392). در باب یقین. (ترجمه: مالک حسینی). تهران: نشر هرمس.
ویتگنشتاین، لودویگ. (1393). پژوهش‌‌های فلسفی. (ترجمه: فریدون فاطمی). تهران: نشر مرکز.
Beigpour, R. (1390 AP). Haqiqat va Ma‘na dar Falsafe-i Tahlili-i Moaser (reality and meaning in contemporary analytic philosophy). Tehran: Hekmat.
Bull, D. (1389 AP). Andisheya-i Husserl (Husserl’s ideas). Trans. by Fereydoun Fatemi. Tehran: Markaz.
Churchland, P. (13891 AP). Matter and Consciousness. Trans. into Persian as: Madde va Agahi, by Amir Gholami. Tehran: Markaz.
Dastafshan, A. R. (2011). An Analysis of The Liar Paradox Withing The Framework of The Theory of Structured Propositions. Logical Study, 2 (1), 49-61.
Grayling, A. C. (1394 AP). Wittgenstein. Trans. into Persian by Abolfazl Haqiri. Tehran: Khwarazmi.
Hanfling, O. (1989 AP). Wittgenstein's Later Philosophy. Palgrave Macmillan. Translated to Persian by Minoo Hojjat. (1397). Tehran: Hermes.
Hinman, L. M. (1983). Can a Form of Life Be Wrong?: Lawrence M. Hinman. Philosophy, 58(225), 339-351. doi:
10.1017/S0031819100068418
Hosseini, M. (1394 AP). Wittgenstein va Hekmat (Wittgenstein and wisdom). Tehran: Hermes.
Humphries, C. (2017). Wittgenstein, Culture and Forms of Life. In C. Humphries & W. Schweidler (Eds.), Wittgenstein, Philosopher of Cultures (pp. 43–66). Sankt Augustin: Academia Verlag Richarz Gmbh.
Hunter, J. F. M. (1968). Forms of Life in Wittgenstein’s Philosophical Investigations. American Philosophical Quarterly, 5(4), 233-243.
Kripke, S. (1975). Outline of a Theory of Truth. The Journal of Philosophy, 72(19), 690-716. doi:
10.2307/2024634
Magee, B. (1390 AP). The Great Philosophers. Trans. into Persian as: Falasafe-i Buzurg, as Izzatullah Fouladmand. Tehran: Khwarazmi.
Mahdavi Nejad, M. H. et. al. (2006). Epistemological Justification according to Later Wittgenstein’s View from Foundationalism to Contextualism. Philosophy of Religion Research, 4 (1), 21-56.
McGinn, M. (1389 AP). Routledge Philosophy Guidebook to Wittgenstein and the Philosophical Investigations (Routledge Philosophy Guidebooks). Trans. into Persian as: Rahnamai bar Pazhouhesh-ha-i Falsafi-i Wittgenstein (a guide to Wittgenstein’s philosophical investigations), by Iraj Qanuni. Tehran: Nashr-i Ilm.
Pourhasan, Q. (2012). A Critical Study on Form of Life Theory and Depth of Penetration in Wittgenstein’s thought about Religion. Religion Studies, 1 (1), 17-50.
Rashdian, A. K. (1391 AP). Hosserl dar Matn-i Atharesh (Husserl in the context of his works. Tehran: Ney.
Rashdian, A. K. (1394 AP). Farhang-i Pasapodern (post-modern culture). Tehran: Ney.
Reece, G. L. (2006). Language Games, Forms of Life and Conceptual Schemes: Wittgenstein, Davidson, and Religious Belief. Contemporary Pragmatism, 3(1), 51–68. doi:
10.1163/18758185-90000032
Sahviro, S. (Winter-Spring, 1986). From Language to Forms of Life: Theory and Practice in Wittgenstein. Social Text, 13/14, pp. 216-236.
Sherry, P. (1972). Is Religion a “Form of Life”? American Philosophical Quarterly, 9(2), 159–167.
Sutherland, S. R. (1975). On the Idea of a Form of Life: STEWART R. SUTHERLAND. Religious Studies, 11(3), 293–306. doi:
10.1017/S003441250000843X
Vettiyolil, A. (June, 2014). Wittgenstein on the Grammar of Religious Beliefs. International Journal of Philosophy and Theology. 2 (2), pp. 1-12
Wedberg, A. (1394 AP). A History of Philosophy. Trans. into Persian as: Tarikh-i Falsafe-i Tahlili (history of analytic philosophy), by Jalal Peykani & Baytallah Nadarlou. Tehran: Hekmat.
Wittgenstein, L. (1384 AP). Zettel. Trans. to Persian as: Bargeha (papers), by Malek Hosseini. Tehran: Hermes.
Wittgenstein, L. (1392 AP). On Certainty. Trans. to Persian as: Dar Bab-i Yaqeen, by Malek Hosseini. Tehran: Hermes
Wittgenstein, L. (1393). Philosophical Investigations. Trans. to Persian as: Pazhouhesh-ha-i Falsafi, by Fereidoun Fatemi. Tehran: Markaz.
Wittgenstein, L. (1969). The Blue and Brown Books. Oxford UK. & Cambridge USA: Blackwell
Wolgast, E. (1987). Whether Certainty Is a Form of Life. The Philosophical Quarterly (1950-), 37(147), 151–165. doi:
10.2307/2220335
Zandiye, A. (1386 AP). Din va Bavar-i Dini dar Andishe-i Wittgenstein (religion and religious beliefs in Wittgenstein’s thought). Tehran: Negah-i Moaser.
)
ارسال نظر در مورد این مقاله