وجود شناسی عرفانی

نوع مقاله : مقاله علمی پژوهشی

نویسنده

عضو هیأت علمی دانشگاه شهید بهشتی

چکیده

وجودشناسی از موضوعات و مسایل با اهمیت در حوزه فلسفه و عرفان است، به طوری که محور اساسی این دو دانش به شمار می‌رود. هم فلاسفه و هم عرفا مدعی‌اند موضوع دانش آنها «وجود مطلق» است. این اشتراک در لفظ موجب پیدایش برخی از لغزشها در حوزه فلسفه و عرفان به ویژه برای پیروان فلفه صدرایی شده است «چه آنها به هنگام بحث از اصالت وجود و مسایل مربوط به وجودشناسی برای تایید نظرات خود به دیدگاه‌های عرفا استشهاد می‌کنند در صورتی که هیچ اشتراکی – جز اشتراک در لفظ – میان وجودشناسی صدرایی و وجودشناسی عرفانی وجود ندارد، زیرا اصالت وجود صدرایی در قلمرو وجود امکانی مطرح گردیده است، بدین معنا که وجود در قیاس با ماهیت که هر دو مربوط به عالم امکان می‌باشند (کل ممکن زوج ترکیبی له ماهیه و وجود) دارای اصالت است. لیکن مقصود عرفا از وجود مطلق وجود واجبی است و عارف هرگاه و هرکجا از وجود یا اصالت آن سخن می‌گوید مرادش وجود خداست و نه چیز دیگر. در این مقاله تلاش تا تفاوت این دو دیدگاه تبیین گردد.
 

تازه های تحقیق

با نگاهی اجمالی به «الهیات» کتاب شفای و مبدأ و معاد و هم­چنین دیگر آثار ابن سینا و آثار حکیمان مسلمان، این احکام ایجابی و سلبی را می­توان یافت. فلاسفه نیز پیش‌تر از عرفا همین احکام را برای وجود خداوند ذکر کرده‌اند. عرفا به پیروی از فلاسفه این احکام را برای وجود ذکر کرده‌اند. تفاوت اساسی در جهان‌بینی عرفا و فلاسفه، این است که از نظر عرفا احکام یاد شده، از آن  مصداق و حقیقت وجود است و این مصداق و حقیقت نیز منحصر در وجود حق تعالی است. بنابراین، احکام ایجابی و سلبی وجود همان صفات سلبی و ایجابی خداوند است، اما از نظر فلاسفه «موجود بما هو موجود» واجد چنین صفات و احکامی نیست، بلکه این احکام، برای وجودی خاص است که او را «واجب‌الوجود بالذات» می‌نامند . توضیح این­که فلاسفه موجود را مقسم قرار می­دهند و آن را به واجب الوجود و ممکن الوجود تقسیم می­کنند و واجب‌الوجود را نیز به واجب الوجود بالذات و واجب الوجود بالغیر تقسیم می‌نمایند. آن­گاه واجب الوجود بالذات را دارای صفات و احکام ایجابی و سلبی یاد می کنند. بنابراین، فلاسفه وجود را دارای افرادی جوهری وعرضی  ونیز واجب وممکن می دانند و معتقدند صفات یاد شده ویژه فرد کامل وجود یعنی خدست.

البته از دیدگاه فلاسفه برخی از صفات یاد شده، صفات وجود و عام (= موجود بما هو موجود) است، لیکن مقصود آنها از وجود عام همان مفهوم عام و انتزاعی وجود است و نه حقیقت آن زیرا حقیقت وجود از نظر فلاسفه عبارت از تعین و تشخص وجود است به ماهیتی از ماهیات در خارج و ماهیت تعین یافته و متشخص امری است جزئی و نه کلی.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Gnostic Ontology

نویسنده [English]

  • Zakariyya Bahārnezhād
چکیده [English]

K





nowledge of existence is one of the significant issues in the domain of philosophy and mysticism, so that it is the pivot of these two disciplines. Both philosophers and mystics maintain that the subject of their discipline is ‘absolute existence’. This equivocation has caused some mistakes in the domain of mysticism and philosophy, especially the mistake of those who advocate Mulla Sadra’s philosophy; because when discussing the fundamentality of existence and its related issues, the Gnostics’ and the philosophers’ opinions are summoned by those advocates in favor of their own viewpoints, whereas there is no common characteristic between Sadraic ontology and Gnostic ontology. The reason is that within the realm of possible existence is Mulla Sadra’s principality of existence, which means the objective reality is the unmediated instance of the concept of existence, rather than the whatish concept, though as the philosophers have said: ‘Every contingent thing is composite duality, composed of quiddity and existence. However, what is in the Gnostics’ words meant by ‘absolute existence’ is Necessity Existence or God’s Existence. In this essay, the author attempts to make clear the differences of these two perspectives.
 

کلیدواژه‌ها [English]

  • ontology
  • epistemology
  • absolute existence
  • chain of being
  • manifestation
  1. قرآن کریم.
  2. ابن ترکه، صائن‌الدین علی، تمهید القواعد، موسسه مطالعات اسلامی دانشگاه مک گیل کانادا، بخش تهران ، 1352 .
  3. ابن رشد، تفسیر ما بعد الطبیعه ارسطو، حکمت ، تهران ، 1380 .
  4. ابن عربی، محمد بن علی، الفتوحات المکیه، دارالفکر ، بیروت ، 1423هـ  2002م (چاپ شده در8 مجلّد) .
  5. ارسطو، متافیزیک، ترجمه دکتر شریف الدین شرف ، حکمت ، تهران ، 1377 .
  6. آشتیانی، سید جلال الدین، مقدمه بر تمهید القواعد ابن ترکه،  انجمن اسلامی حکمت و فلسفه در ایران ، چاپ دوم ، 1360.
  7. __________، منتخباتی از آثار حکمای الهی ایران، مرکز انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی قم ، 1378.
  8. آشتیانی، میرزا مهدی، تعلیقه بر شرح منظومه سبزواری، موسسه مطالعات اسلامی دانشگاه مک گیل کانادا ، بخش تهران ، 1352 .
  9. آملی، محمد تقی، در الفوائد، تعلیقه بر شرح منظومه سبزواری، دارالکتب العلمیه، قم، بی‌تا.
  10. ایزوتسو ((izutsu ، توشیهیکو (toshihiko)، صوفیسم و تائوئیسم، ترجمه دکتر محمد جواد گوهری، روز به، تهران ، 1378 .
  11. تفتازانی، مسعود بن عمر، جامع المقاصد، منشورات شریف رضی ، قم ، 1409 ه 1989 م.
  12. جامی، عبد الرحمان، نقد النصوص فی شرح نقش الفصوص، موسسه پژوهشی حکمت و فلاسفه ایران ، تهران ، چاپ دوم ، 1380 .
  13. حسن زاده آملی، حسن، اتحاد عاقل و معقول، انتشارات قیام ، قم 1375 .
  14. ژان وال، بحث در ما بعد الطبیعه، ترجمه دکتر یحیی مهدوی و همکارانش، انتشارات خوارزمی، تهران ، چاپ دوم  ، 1380 .
  15. سبزواری، ملا هادی، شرح منظومه، چاپ سنگی .
  16. سجادی، سید جعفر، اصطلاحات فرهنگ علوم فلسفی و کلامی، انتشارات امیرکبیر، تهران، 1375.
  17. شیرازی، صدرالدین محمد، اسفاراربعه، داراحیاءالتراث العربی، بیروت، 1383هـ.
  18. طوسی، نصیر الدین، شرح اشارات ابن سینا، دفتر نشر الکتاب ، 1403 هـ  .
  19. عفیفی، ابوالعلاء، شرحی بر فصوص الحکم، ترجمه دکتر نصر ا... حکمت، انتشارات الهام، تهران ، 1380.
  20. فرغانی، سعید الدین، مشارق الدراری، دفتر تبلیغات اسلامی قم .
  21. قمشه‌ای، آقا محمد رضا، مجموعه آثار حکیم صهبا، کانون پژوهش ، اصفهان، 1378.
  22. مشرع الخصوص الی معانی النصوص، دفتر تبلیغات اسلامی قم، 1379 .
  23. مطهری، مرتضی، مقالات فلسفی، انتشارات حکمت ، تهران ، 1366 .
  24. نامه مفید. 
  25. نهج البلاغه.
  26. کاپلستون، فردیک، تاریخ فلسفة غرب، ترجمه جلال‌الدین مجتبوی، انتشارات سروش، تهران، چاپ دوم، 1375.

 

CAPTCHA Image