نوع مقاله : مقاله علمی پژوهشی
نویسندگان
1 دانشجوی دکتری رشته کلام ( فلسفه دین و مسایل جدید کلامی) دانشگاه قم
2 دانشیار مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی
چکیده
تازه های تحقیق
تقسیم‌بندی‌هایی که سید برای ذومراتب نشان دادن دین و دین‌داری اعمال می‌کند، در جای‌جای آثار وی دیده می‌شود. این دسته‌بندی‌ها که منحصر به موارد مذکور نیست، نشان‌دهندۀ اهمیت این مسئله برای سید است. آنچه از مجموع توصیفات وی در معرفی گوهر و صدف دین نمایان می‌شود این است که مقصود صرفاً توجه دادن به بُعد باطنی دین و حدّ نهایی سلوک و ایمان صادقانه است، نه زمینه‌سازی برای کثرتگرایی دینی. در حقیقت گذر از کثرت ظاهر و رسیدن به وحدت باطن است که سید را به این دسته‌بندی‌ها وامی‌دارد؛ بنابراین به نظر می‌رسد که با قاطعیت می‌توان نتیجه گرفت آنچه سید به‌عنوان یک مسلمان شیعه در بحث از گوهر و صدف دین مطرح می‌کند، درست نقطه مقابل کثرتگرایی است.
علاوه بر این‌که سید به‌صورت مستقیم نیز به بحث از کثرتگرایی می‌پردازد و آن را محکوم می‌کند؛ بدین ترتیب شبهاتی را مطرح و رد می‌کند که با استناد به برخی از آیات و روایات همۀ موجودات را در حال حرکت در مسیر مستقیم (صراط مستقیم) معرفی و احاطۀ خداوند بر موجودات را به یکسان بودن همۀ موجودات و همۀ انسان‌ها ازنظر نزدیکی و دوری نسبت به خداوند تفسیر می‌کند (آملی، 1368، صص. 95-98).
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
نویسندگان [English]
Differentiating between the pearl and shell of religion can properly be recognized as a fundamental issue from which a vast number of pluralists have benefited so as to make robust bedrock of their own pluralistic theories while validating it in regard to Muslim Sufis. As one of forerunners of Islamic Sufism, Sayyid Heidar Āmulī has given a peculiar significance to the differentiation because he, as his main ideal, seeks for reconciliation of Imāmia Shi'ites and true Sufis, and finds the key to this theoretical objective to lie in the classification of divine sciences and religious duties. Hence, most of his works have been written to provide explanation for the pearl of religion in which one can find some notable phrases such as "surface and interior of religion" and "exoteric path (sharī'a), esoteric path (tarīqa), truth (haqīqa)". Nonetheless, Sayyid both directly and indirectly denies intra- and extra-religious pluralism. To evaluate the dimensions of the pearl and shell of religion in his view as well as the question of how to differentiate between them is the main concentration of this article; this article obviously portrays the fact that contending for the differentiation does necessarily not point towards arguing for pluralism.
کلیدواژه‌ها [English]
)
ارسال نظر در مورد این مقاله